۱۳۸۸ مرداد ۴, یکشنبه

تومار سبز دو کیلومتری در کنار ایفل


    تومار سبز دو کیلومتری در کنار ایفل

     

     

    در یک کلام: باشکوه. این خلاصه‌ی توصیفی است که از گردهمایی امروز ایرانیان در پاریس و در کنار برج ایفل می‌توان ارائه کرد. حضور پرشور و بی‌سابقه‌ای که صدای سبزها را همزمان با دیگر کشورهای دنیا، به گوش فرانسوی‌ها هم رساند.

    امروز شنبه 25 ژوییه قرار بود ایرانیان مقیم فرانسه به نشانه‌ی همبستگی با جنبش سبز مردم ایران گرد هم آیند و توماری را که در سراسر دنیا به علامت اعتراض به کودتای 22 خرداد و مخالفت با دولت غیرقانونی احمدی‌نژاد امضا شده بود، به اهتزاز درآورند. اما در عمل حجم امضاهای رسیده از یک طرف و استقبال بی‌سابقه‌‌ی مردم از طرف دیگر، مراسم را به اعتراضی بزرگ بدل کرد تا صدای مردم ایران را به گوش جهان برساند.

     

    مراسم از ساعت 5 بعدازظهر و بر روی سنگفرش حقوق بشر آغاز شد. فقط ایرانیان مقیم فرانسه در آنجا حاضر نبودند؛ ایرانی‌ها از همه‌جای اروپا آمده بودند. حجم و ترکیب جمعیت هم جالب بود؛ همه ایرانی نبودند و تعداد قابل توجهی از شهروندان فرانسوی و حتی از جاهای دیگر هم بینشان حضور داشتند.

     

    ابتدا سخنگوی کمیته‌ی مستقل مبارزه با سرکوب شهروندان ایرانی که برگزارکننده‌ی اصلی مراسم بود، هدف از تهیه‌ی تومار و برگزاری این مراسم را اعتراض به کشتار و بازداشت مردم ایران عنوان کرد؛ مردمی که تنها خواسته‌شان بازگرداندن رای‌ به سرقت‌ رفته‌شان است، و این خواسته را هم از راه اعتراض‌های آرام دنبال کرده‌اند. وی اعلام کرد که ما اینجا جمع شده‌ایم تا از دولت‌های جهان بخواهیم دولت برآمده از کودتا در ایران را به رسمیت نشناسند و با این کار حمایت خویش را از جنبش سبز مردم ایران نشان دهند، و حکومت ایران را وادار کنند تا دست از بازداشت و سرکوب سبعانه‌ی معترضان بردارد.

     

    پس از او چند تن دیگر از فعالان حقوق بشر و شخصیت‌های سیاسی، از جمله نماینده‌ی حزب سبز و نامزد سابق ریاست‌جمهوری در فرانسه و نماینده‌ی خبرنگاران بدون مرز، هر یک در سخنان کوتاهی حمایت خویش از جنبش اعتراضی مردم ایران را اعلام و تأکید کردند که اجازه نخواهند داد تا دولت فرانسه به فکر سازش با دولت نامشروع ایران بیافتد.

     

    نکته‌ی تحسین برانگیز، سازماندهی کل مراسم بود که از همان ابتدا توجه هر بیننده‌ای را جلب می‌کرد، به ویژه به این خاطر که این همه انجام نشد مگر به همت عده‌ای از دانشجویان مقیم پاریس که با حداقل امکانات و در کمترین زمان، از عهده‌ی کارهایی از قبیل تهیه‌ی دستبند و تی‌شرت و نشان‌های جنبش سبز و پلاکارهای یک شکل ندا آقاسلطان گرفته تا برنامه‌ریزی برای مسیر حرکت و برافراشتن توماری به درازای 1900 متر و حمل آن توسط شرکت‌کنندگان، برآمده بودند.

     

    در پایان بخش اول، شعارهایی در حمایت از معترضان و به ویژه زندانیان سیاسی سر داده شد و سرودهای ای ایران و یار دبستانی، فضای مقابل برج ایفل را پر کرد. کمی بعد، همه به سمت پشت برج ایفل و دیوار صلح حرکت کردند؛ جایی که برای قسمت دوم برنامه و اهتزاز تومار سبز در نظر گرفته شده بود.

     

    هر تکه از تومار سبز، امضای ایرانیان گوشه‌ای از دنیا‌ست در تأیید اینکه: «احمدی‌نژاد رییس جمهور من نیست»، و از دوختن این تکه‌ها، امروز توماری در پاریس چشم انبوه گردشگران شلوغ‌ترین گذر شهر را خیره کرد که در گرداگرد پهنه‌ای به مساحت چند کیلومتر حلقه زد؛ حرکتی عیناً تداعی‌کننده‌ی زنجیره‌ی سبز مردم ایران در روزهای پیش از انتخابات؛ و این بار هم همراه با شعار و سرود، جاری از زبان پیر و جوان و اهل هر مرام و مشی سیاسی.

     

    در انتها هم بیانیه‌ای قرائت شد و در آن با تاکید بر خواسته‌ی بحق مردم ایران، از دولت‌های جهان و جوامع بین‌المللی خواسته شد تا دفاع از حقوق پایمال شده‌ی مردم ایران را بر خود وظیفه بدانند؛ و نیز به حکومت ایران هشدار داده شد تا پیش از این که کار خویش را به نقطه‌ای بی‌بازگشت بکشاند، دست بردارد از سرکوب بی رحمانه‌ی مردم و آزار و شکنجه‌ی زندانیان.

     

    در این لحظه، آسمان پاریس پر از بادکنک‌های سبز و سفید و سرخ، به رنگ ایران شد. تومار سبز تا ساعت 9 شب روی دستان مردم بر افراشته بود و بعد از آن، جمع کردنش و ختم مراسم بیشتر از یک ساعت به درازا کشید؛ توماری که تازه بخش اعظم آن به نمایش در نیامده، چون مساحتی به مراتب بیش از این چیزی را می‌طلبید که شهرداری پاریس اجازه‌اش را داده بود.

     

    این همه را که گذشت، ده‌ها عکاس و تصویربردار ثبت کردند؛ و باز این دریغ ماند که برادران و خواهران تن سپرده به گلوله‌ی ما در خیابان‌های ایران نبودند که ببینند تا کجاها این واقعیت گسترده شده که: «ما همه با هم هستیم».

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر