Sent to you by Protester via Google Reader:
جـــرس: مراسم بزرگداشت زندانیان سیاسیِ جانباخته در جریان اعدامهای تابستان سال ١٣۶۷، با شرکت چند تن از زندانیان سیاسی وقت و همچنین فعالان حقوق بشری، در کتابخانه آرلینگتونِ ایالت ویرجینیای آمریکا برگزار شد.
به گزارش منابع خبری جرس، یکشنبه چهارم مهرماه (٢۶ سپتامبر)، به همت «کمیته همبستگی با مطالبات دموکراتیک مردم ایران»، کتابخانه مرکزی آرلینگتون شاهد برگزاری مراسمی در یادبود کشتار تابستان ۶۷ بود.
این مراسم که با استقبال ایرانیان و غیر ایرانیان بسیاری مواجه شد به تبیین جنایت تابستان ۶۷، عاملان آن و ضرورت پرداختن به این موضوع اختصاص یافت.
در این مراسم، الیز اورباخ، منیره برادران، رویا برومند و ایرج مصداقی به ایراد سخنرانی پرداختند.
روشن شدن تصویر پرده 67 به نفع همگان و به نفع آزادی خواهی و دموکراسی است
در حاشیه این مراسم مستندی از کشتار تابستان ۶۷، ساخته حسن سربخشیان به نمایش درآمد و هنرمند جوان نیما سلحشور به اجرای موسیقی پرداخت.
همچنین حسام یوسفی شعری از مینا اسدی در گرامیداشت جانباختگان تابستان ۶۷ را دکلمه نمود.
الیز اروباخ مسئول بخش ایران سازمان عفو بین الملل که روی بسیاری از موارد اعدام در ایران تحقیق کرده، در این مراسم خاطرنشان کرد "جهان هنوز باید در مورد اعدام های تابستان ۶۷سوال کند و پیگیر این اقدام ضد بشری باشد. اینک ایران دومین کشور در رقم اعدام در جهان است. این در حالیست که چین رتبه نخست را به خود اختصاص داده اما با مقایسه جمعیت دو کشور به وضوح می توان اعلام کرد که ایران رتبه نخست اعدام در جهان را به خود اختصاص داده‌است.
وی همچنین با بررسی اعدام های اخیر و احکام صادره، حکم خطرناک محاربه که باعث اعدام تعداد زیادی از کسانی شد که فقط در تظاهرات شرکت داشته اند و تصاویری از آنها پخش شده که در حال سنگ انداختن هستند.
سخنران بعدی مراسم منیره برادران زندانی سیاسی دهه شصت و نویسنده کتاب «حقیقت ساده» بود که با بررسی روزهای زندان و اعدام های تابستان ۶۷، به بیان پاره هایی از خاطرات خود پرداخت.
برادران ضمن برشمردن روزهای سخت زندان، فضای رعب و وحشت و اعدام ها گفت: آن روزها کیسه های سیاهی دوخته می شد و در کمال ناباوری به خانواده ها می دانند، این کیسه های سیاه چیزی نبود جز تمام بازمانده زندانی سیاسی.
برادران ادامه داد: جمهوری اسلامی دختران و پسران جوانی را اعدام کرد که هرگز گناهی جز باور به اعتقادی خاص در وجودشان نبود. باید عاملین این قتل ها شناسایی شوند و در دادگاه صالحه حاضر . نباید این صفحات ازتاریخ این سرزمین به دست فراموشی سپرده شود.
رویا برومند موسس بنیاد عبدالرحمن برومند که چندین سال است در حال طبقه بندی و جمع آوری خاطرات و اسناد این کشتار بزرگ تاریخی است از گزارشی که چندی پیش بنیاد برومند منتشر ساخت، یاد نمود و تصریح کرد: جفری رابرتسون وکیل بلند پایه جهانی به دقت روی این مساله کار کرده است و ما توانستیم گزارشی جامع از این کشتار در سایت خود منتشر کنیم.
زندانیانی که حکم داشتند و منتظر پایان دوران زندان خود بودند ناگاه به بهانه عملیات مرصاد (حمله مجاهدین خلق به مرزهای غربی ایران) به جوخه اعدام فرستاده شدند؛ بسیاری از آنها زنان و مردان جوانی بودند که حتی دست به هیچ اقدام مسلحانه نزده بودند.
وی با بیان نظرات مسئولین و رهبران وقت جمهوری اسلامی که گفته بود کسانی که در زندان ها بر سر نفاق خود پافشاری کرده و می کنند محارب و محکوم به اعدام هستند، گفت: آنها معتقد بودند نظام اسلامی در حال پرداخت هزینه هنگفتی برای نگهداری زندانیان است و این زندانیان کافر در حال استفاده از منابع مسلمانان هستند و باید کشته شوند.
ایرج مصداقی، زندانی سیاسی در دهه شصت که از اعدام نجات یافت، در ادامه مراسم به بیان چرایی روشن شدن عاملان کشتارهای دهه شصت برآمد و گفت: اگر امروز کهریزکی وجود دارد، ادامه اوین و کشتارهای تابستان ۶۷ است. اگر بخواهیم عدالت رعایت شود و حقیقت روشن گردد باید توجه کنیم که با فراموش کردن تابستان ۶۷، نمی توان کاری از پیش برد.
مصداقی ادامه داد: اینکه تاج زاده نامه می نویسد یک قدم بزرگ است. اینکه زهرا رهنورد از سال تابستان ۶۷ می گوید خود بسیار خوب است .
نویسنده کتاب «نه زیستن؛ نه مرگ»، خاطرنشان کرد: روشن شدن هر چه بیشتر تصویر پرده تابستان ۶۷ به نفع همگان و به نفع آزادی خواهی و دموکراسی است .
اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ١٣۶٧ واقعه‌ای بود که طی آن عده بسیاری از زندانیان سیاسی در زندان‌های جمهوری اسلامی در ایران در ماه‌های مرداد و شهریور ١٣۶٧ اعدام شدند. به طور کلی جرم زندانیان همکاری با سازمان‌های مخالف جمهوری اسلامی بود و محل دفن اعدام شدگانِ تهران، گورستان خاوران در جنوب شرق تهران می باشد.
مرحوم آیت الله منتظری که مهم ترین معترض این اعدام ها بود و روابط وی با رهبر فقید جمهوری اسلامی بر سر همین مسأله به بن بست نهایی رسید، رقم اعدام شدگان را بین سه تا چهار هزار نفر می دانست و در خاطرات خود به جزئیات این واقعه اشاره کرده بود.
Things you can do from here:
- Subscribe to جنبش راه سبز - همه گزارش‌ها using Google Reader
- Get started using Google Reader to easily keep up with all your favorite sites
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر