۱۳۹۱ فروردین ۲۰, یکشنبه

حسین داوری: برادرم از موضع خود کوتاه نیامد، فشارها بر او بیشتر شد

 
 

Sent to you by Protester via Google Reader:

 
 

via .: سحام نيوز :. by سحام on 4/7/12

سحام نیوز: حسین داوری، برادر محمد داوری، با ابراز نگرانی از وضعیت جسمی این معلم زندانی محبوس در بند ۳۵۰ اوین می گوید: [مشکل] هم بحث لثه هایشان است و هم مشکل در قفسه سینه شان. عجیب تر آن است که هم پزشک زندان تایید کرده و هم پزشکی قانونی که برادر من نیاز به پزشک دارند ولی خب موافقت نمی کنند که برای معالجه نزد دکتر بیرون از زندان اعزام شود.

به گزارش کلمه، محمد داوری، سردبیر سابق سایت سحام نیوز و معلم آموزش و پرورش که امسال سومین نوروز خود را در زندان سپری کرد، نردیک به سه سال است که بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر می برد.

این جانباز دوران دفاع مقدس، پس از نامۀ ارسالیِ مهدی کروبی به هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس وقت خبرگان پیرامون آزار و تجاوز به زندانیان شکنجه گاه کهریزک، بازداشت شده و تحت فشار و شکنجه قرار گرفت تا علیه مهدی کروبی در تلویزیون اقرار کند، اما وی این مسئله را نپذیرفت.

مهدی کروبی در آن روزها طی نامه‌ای به دادستان تهران، مسئولیت تمام اسناد و فیلم‌هایی را که به عنوان مستندات وجود شکنجه و تجاوز جنسی در زندان‌های ایران ارائه کرده بود بر عهده گرفت و محمد داوری را تنها فیلمبردار مصاحبه‌ها عنوان کرد و گفت او هیج نقش دیگری در این ماجرا نداشته است. با این حال محمد داوری به ۵ سال حبس محکوم شد. در مرداد ماه امسال نیز به یک سال حبس دیگر محکوم شد. افزایش یکسال حکم به این دلیل است که او ۵ میلیون تومان جریمه نقدی خود را به اتهام شرکت در تجمعات اعتراضی معلمان در بهمن و اسفند سال ۱۳۸۵ نتوانست پرداخت کند.

محمد داوری از فعالان صنفی و عضو شورای مرکزی سازمان معلمان بود که به دلیل حضور در تجمع معلمان در سال ۸۵ بازداشت و در دادگاهی در سال ۸۶ به پنج میلیون تومان جریمه نقدی بدل از حبس محکوم شده بود. هم اکنون به دلیل عدم پرداخت این جریمه، یک سال به حبس وی فزوده شده است.

گفت و گوی کلمه با حسین داوری، برادر محمد داوری، را با هم می خوانیم:

آقای داوری، در مورد آخرین وضعیت برادرتان بفرمایید.

دوشنبه بعد از عید به ملاقاتشان رفتیم. از لحاظ وضعیت جسمی واقعا مشکل داشتند. چند بار تا به حال ما درخواست کردیم و نوبت دکتر هم گرفتیم که قرار بود ایشان را بفرستند که متاسفانه نفرستادند. این بار هم که رفتیم ملاقات نگران تر شدیم.

دقیقا چه مشکلی دارند؟

هم بحث لثه هایشان است و هم بحث قفسه سینه شان. عجیب تر آن است که هم پزشک زندان تایید کرده و هم پزشکی قانونی که برادر من نیاز به پزشک دارند ولی خب موافقت نمی کنند که برای معالجه نزد دکتر بیرون از زندان اعزام شود.

دلیل این مخالفت را هم گفته اند؟

هیچ دلیل خاصی نگفتند. حتی به ما گفتند [از دکتر] نوبت بگیرید و بعد که نوبت گرفتیم و درخواست را فرستادیم قبول نکردند و گفتند این دکتر مورد تایید نیست. یک دکتر دیگر بگیرید. با همه دردسرهایی که داشته یک دکتر دیگر گرفتیم که باز هم موافقت نکردند. هیچ چیز هم نگفتند که دلیلش چیست و چرا.

در خبری آمده بود که وثیقه ۴۰۰ میلیونی برای مرخصی خواسته اند از شما.

البته آقای داوری با اینکه بخواهند وثیقه بگذارند و بیایند مرخصی که اصلا موافقت نمی کنند. دیدگاه های مخصوص خودشان را دارند که حالا در هر صورت به همین شکلش هم اگر مطرح می شد مشکلی نبود ولی به ما اعلام نکردند. چیزی که برادر دیگرم گفته نقل قول هایی است که از اطراف شنیده ایم ولی رسمی به ما چیزی اعلام نکردند که سندی بگذارید و بیایند مرخصی.

آخرین مرخصی آقای داوری در مدت بازداشتشان چه زمانی بوده است؟

اصلا ایشان تا به حال مرخصی نداشته اند و در حال حاضر مدت زیادی است که است که ملاقات حضوری هم نمی دهند.

یعنی چند ماه پیش؟

فکر می کنم نزدیک به ۷-۸ ماه پیش بود.

چه می گویند؟

دلیل درست و حسابی که نمی آورند؛ اینکه آقای جعفری باید بیاید، و بروید و ما زنگ می زنیم. بعد هم دیگر هیچ خبری نیست. یعنی عملا تا به حال اتفاق نیفتاده که زنگ بزنند و بگویند فرمی که شما پر کرده بودید برای ملاقات حضوری موافقت شده. مگر اینکه ما خودمان همانجا اصرار بکنیم که آقا همین الان به ما بدهید. اما ما که اکثر موقع ها تهران نیستیم و مجبوریم یک روز زودتر بیاییم برای ملاقات حضوری که معمولا موافقت هم نمی کنند. بحث اصلی هم برای آقای داوری همان بحث جسمانی شان است که واقعا نگران کننده است.

در این مدت بعضی از زندانیان سیاسی که مانند ایشان نیاز به پزشک خارج از زندان داشته اند توانسته برای معالجه اجازه بگیرند و حداقل با مامور زندان به بیمارستان منتقل شده اند. فکر می کنید این همه حساسیت روی ایشان و فشارها برای چیست؟

برادرم معتقد است به دلیل اینکه مصر هستند به اعتقاداتشان و حرف هایی که گفتند و از موضعی که داشتند کوتاه نیامدند فشارها بر ایشان شدید تر شده است.

مادرتان این روزها در چه وضعیتی هستند؟

متاسفانه مادر ما چون سن و سالی هم ازشان گذشته هر بار برای ملاقات با دردسر زیادی می آیند تهران. واقعا برای ایشان با توجه به هزینه ها و گرانی و مشکلات جسمی شان رفت و آمد به تهران سخت است.

شما ساکن کجا هستید؟

بجنورد.

با توجه به اینکه نتوانسته اید دادستان تهران را ملاقات کنید و از آنجایی که ایشان قطعا مصاحبه ی شما را مطالعه خواهند کرد، سخنی با ایشان ندارید؟

چندین بار تا به حال مسایل قضایی شان و بحث وکالت را پیگیری کردیم که نتیجه ای نداشته است، از ایشان می خواهم این حداقل حقوقی که برای یک زندانی وجود دارد، رعایت شود. نکته ی دیگر اینکه آیا یک زندانی بعد از ۳ سال نمی تواند یا حق ندارد دو سه روز مرخصی داشته باشد؟

مشکل دیگر برادر من هم جدای از بحث سیاسی این بود که ایشان کار اقتصادی هم می کردند. توی یک شرایطی ایشان را گرفتید و بردید و حبس کردید، خب کلی برنامه زندگی و همه ی سرمایه اش را اینطوری عملا از دست داده. و به دلیل غیبت بحث آموزش و پرورش شان همش یک دفعه ای به هم ریخت. لااقل اجازه دهند آن از آن حداقل هایی که قانون برای یک زندانی قایل است برخوردار باشد. ما انتظار زیادی هم نداریم. در مورد کارهای اقتصادی که بیرون داشتند قرار بود به ما وکالت دهند که حتی همان وکالت هم موافقت نکردند متاسفانه. حتی به ما گفتند پولش را بریزید و ما پولش را هم ریختیم ولی بعد با آن هم حتی موافقت نکردند که ما بتوانیم یک سری کارها را برایشان رو به راه کنیم.

نکته خاصی است که لازم باشد برای خوانندگان کلمه بفرمایید؟

همین نگرانی از وضعیت جسمانی برادرم. خود ایشان هم این بار مشخص بود اذیت می شوند که چند بار گفتند که بیشتر پیگیری مرخصی را بکنیم تا بتوانند برای معالجه به بیمارستان بروند. ما هم واقعا نگران هستیم با توجه به شرایطی که داشتند و این روزها دارند.


 
 

Things you can do from here:

 
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر