Sent to you by Protester via Google Reader:
via جنبش راه سبز - همه گزارش‌ها by جنبش راه سبز on 10/4/10
بامداد راد
پیشینه‌ی مبارزه برای کسب حقوق مدنی در ایران به طور جدّی به نهضت مشروطه می‌رسد و از آن دوران تاکنون ملّت ایران برای نیل به استقلال، آزادی، عدالت، حقوق بشر و مردم‌سالاری به اَشکال گوناگون کوشیده است. کوشش‌هایی که ضمن روبه‌روشدن با نیروی سرکوب، بعضن نظیر انقلاب ۵۷ در ادامه دچار انحراف از آرمان‌ها و اهداف خود شده و گاه نظیر نهضت ملّی‌شدن صنعت نفت با وجود تمام مشکلات به بخشی از اهداف خود رسیده است. مردم ایران در هرکدام از نهضت‌های مبارزاتی خود از روش‌های گوناگون، متناسب با زمان، استفاده کرده‌اند. از بیش از یک سال پیش و هم‌زمان با وقوع تقلّب در انتخابات ریاست‌جمهوری، جنبشی پا به عرصه‌ی وجود گذاشت که به نام جنبش سبز شناخته می‌شود. این جنبش در مسیر همان مبارزه‌ای قرار گرفت که از انقلاب مشروطه آغاز شده بود و خواسته‌ی نخستین آن که ابتدا در پرسش «رأی من کجا ست؟» -مطالبه‌ی حاکمیت ملّت بر سرنوشت خویش- متبلور شد چکیده‌ی تمام خواسته‌هایی بود که در طول یک‌صد سال گذشته نسل‌های پیاپی مردم ایران برای رسیدن به آن‌ها کوشیده و مبارزه کرده بودند.
ویژه‌گی‌های این جنبش از همان ابتدا منطبق بر شیوه‌های مبارزه‌ی مدرن بود و برخلاف مبارزات خشن سده‌ی پیش، روشی نرم و مسالمت‌آمیز برای رسیدن به اهداف خود برگزید. در طول مدّت‌زمان کوتاهی که از حیات این جنبش می‌گذرد مطالبات آن به دلایل گوناگون -از جمله انباشت نارضایتی عمومی به‌واسطه‌ی انواع بی‌تدبیری‌های دوره‌ی نخست احمدی‌نژاد و به‌طور کلّی تاریخ ۳۱ ساله‌ی جمهوری اسلامی، سرکوب‌های خشن و وحشیانه‌ی خیابانی و اخباری که از زندان‌ها منتشر می‌شد و نیز سربرآوردن مطالباتی که عمری بیش‌تر از یک قرن داشتند- هم از نظر عمق و هم از نظر گسترده‌گی وسعت یافت؛
اعتراضی که ابتدا به رأیِ دزدیده‌شده بود در ادامه به نخستین شخص نظام حاکم رسید و پس از آن به ماهیت و موجودیت کلّ نظام رسید. در این میان با تأکید بیش از اندازه بر سازماندهی جنبش سبز از طریق شبکه‌ی مجازی، از سازماندهی هواداران آن در فضای واقعی غفلت شد و کم‌تر کوششی برای جذب و سازماندهی افرادی صورت گرفت که میانه‌ای با فضای مجازی ندارند. در ایران شرایط ویژه‌ای حکم‌فرما ست؛ از یک سو فشار تحریم‌ها هم‌سو با فشار رفتارهای نادرست و تدابیر غیرعلمی و غیرعقلانی مجموعه‌ی حاکمیت به مردم وارد می‌شود و از سوی دیگر در آستانه‌ی آغاز پرداخت نقدی یارانه‌ها و آزادسازی قیمت‌هایی هستیم که مدّت‌ها ست اگر هم رشدی داشته‌اند مطابق رشد متوسّط بهای خدمات و کالاها در کشور نبوده است و این افزایش ناگهانی بهای خدمات و کالاها وضعیت اقتصادی نابه‌سامانی را برای کشور به وجود خواهد آورد.
مجموعه‌ی عوامل یادشده به هم‌راه انباشت خواسته‌ها و نارضایتی‌های پیشین وضعیتی را پدید می‌آورد که پیش از وقوع آن مسئولان امنیتی و نظامی در مورد آن سخن بگویند و اعلام خطر کنند؛ دادستان کلّ کشور -که پیشینه‌ی فعّالیت امنیتی نیز دارد و پیش از انتصاب به این سمت، وزیر اطّلاعات بوده است- هم‌راه با فرمان‌ده نیروی انتظامی -که در خطبه‌های پیش از نمازجمعه‌ی اخیر تهران سخن می‌گفت- در مورد بروز «فتنه‌ی اقتصادی» هش‌دار داده‌اند و پیشاپیش آن را به مخالفان دولت و «فتنه‌ی پس از انتخابات» منتسب کرده‌اند. در این اوضاع بروز یک انفجار خشم عمومی و وقوع یک شورش در کشور محتمل است و آن‌چه این شورش را خطرناک می‌کند ویژه‌گی‌های مخرّبی ست که دارد؛
یک شورش معضلی جدّی برای نظام خواهد بود و شاید حتّا به فروپاشی آن بیانجامد، این اعتراض شکلی مسالمت‌آمیز نخواهد داشت و علاوه بر خون‌ریزی فراوان تهدید‌هایی برای حیات مملکت به وجود خواهد آورد، ضمن این‌که یک شورش و یک بر اندازی خشن الزامن یک استبداد دیگر را بازتولید می‌کند. با این حال می‌توان با درنظرگرفتن تمهیداتی، از انرژی فراوان این اعتراض در جهت‌های مفید استفاده کرد. جنبش سیز در این شرایط نیاز فراوانی به سازماندهی در قالب تشکیل هسته‌های مقاومت دارد. یکی از موارد بنیادین و اساسی برای حیات و پیروزی یک جنبش، سازماندهی قدرت‌مند است. سازمان قدرت‌مند در هزاره‌ی سوّم؛ هزاره‌ی جنبش‌های نرم مدنی، قواعدی انعطاف‌پذیر دارد و لزومی به ایجاد سازمان‌هایی نظیر آن‌چه مبارزان دهه‌های گذشته تشکیل داده‌اند و هریک اصول و فروع، اهداف و راه‌بردهای ویژه‌ی خود را داشتند، نیست.
در این دوران کوشش ما برای احقاق حقوق انسان است و دنبال برقراری یک ایدئولوژی نیستبم، بنابراین هر فردی که به شرایط موجود معترض است و خواهان برقراری استقلال، آزادی، عدالت، حقوق بشر و مردم‌سالاری ست و این اهداف را از مسیر مسالمت‌آمیز دنبال می‌کند متعلّق به جنبش سبز است. سازماندهی در جنبش از یک طرف واسط کادر ره‌بری جنبش با بدنه‌ی آن است و این واسط سبب می‌شود احیانن در صورت سرکوب ارتباط جنبش با سران آن قطع نشود و در حرکت‌های آینده در اعتراض‌ها ناهم‌آهنگی در هیچ زمینه‌ای اعم از شعارها و چه‌گونه‌گی اعتراض‌ها و برنامه‌ریزی برای حرکت‌های اعتراضی دیده نشود و وحدت و یک‌پارچه‌گی در حرکت‌های جنبش حفظ شود،
از طرف دیگر با توجّه به احتمال بالای بروز یک شورش -فارغ از واکنش حاکمیت به این موضوع- تنها در صورت سازماندهی قدرت‌مند است که می‌توان سیل عظیم، خشم‌گین و قدرت‌مندی را که به راه خواهد افتاد به سوی صحیح هدایت کرد و ضمن جلوگیری از تخریب و حرکت‌های کور، از انرژی آن استفاده کرد. پس از این، در مورد چه‌گونه‌گی سازماندهی با استفاده از تشکیل هسته‌های مقاومت خواهم نوشت.
نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست
Things you can do from here:
- Subscribe to جنبش راه سبز - همه گزارش‌ها using Google Reader
- Get started using Google Reader to easily keep up with all your favorite sites
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر