اول اسفند، روزی که جنبش سبز بالغ شد

اول اسفند، روزی که جنبش سبز بالغ شد

ندای سبز آزادی- نخستین روز اسفند سال 1389 را باید روز بلوغ جنبشی خواند که با حضور سبز امروز خود در خیابانها، بار دیگر ثابت کرد که جنبش سبز زنده است و حتی حصر رهبران آن هم نمی تواند مانعی برای رشد و تکاملش باشد. 

به گزارش ندای سبز آزادی، برآوردهای اولیه از حضور پر رنگ توده های مختلف مردم در خیابانهای تهران و دیگر شهرهای ایران بویژه شیراز و اصفهان و کردستان و زاهدان، نشان داد که جنبش سبز  به آن درجه از بلوغ فکری و ذهنی رسیده است که می تواند در صورت حصر رهبرانش  می تواند به حرکت حق طلبانه خود عاقلانه ادامه دهد.

اول اسفند برای پاسداشت خون شهدا بود. حماسه‌ای که نشان داد در نبود میرحسین موسوی و کروبی هم این جنبش زنده است. اول اسفند ورود جنبش سبز به فاز جدیدی از اعتراضات بود. فاز جدیدی که نشان داد در اوج ارعاب و ترس و فشار و ازدیاد نیروهای امنیتی قادر است دوباره در صحنه حاضر ‌شود و  با سکوت ناشی از عقلانیتش حضور خود را به ‌رخ حکومت بکشد.
ترس حکومت از همین زنده بودن جنبش سبز است. از سر همین ترس بود که  نیروهای امنیتی و لباس شخصی ها به مدد پلیس ضد شورش، آرایشی نظامی به خود گرفتند و چهره شهرهای بزرگ ایران را چونان سرزمینهای به اشغال نظامیان درآمده دگرگون ساختند. 

در این میان انتشار لحظه به لحظه اخبار مبتنی بر آرام بودن خیابانها از سوی رسانه های حکومت برخلاف آنچه که در بطن خیابانها رخ می داد، گواه و شاهدی گویاست بر پیروزی جنبش سبز مردم ایران در نخستین روز اسفند ماه. روزی که مردم ایران برای نخستین بار بدون حضور و فرمان رهبران جنبش هدایت آن را بر عهده گرفتند.

اول اسفند برای جنبش سبز برگ برنده ای دیگر بود. چرا که جدیت مردم را در پیگیر بودنشان برای احقاق خواسته‌های به حقشان به رخ حاکمیت کشید.  اول اسفند روز پیروزی  مردم ایران بود. مردمی که طلایه‌داران جنبش سبزند.  آنها نشان دادند که شعور اعتراض مدنی را دارند و رفتارهای مدنی را دریافته‌اند و قصدشان این است تا با کمترین هزینه و بدون خشونت بر سر خواسته‌هایشان بایستند.
جنبش سبز امروز خیابانهای ایران را در انبوه نیروهای امنیتی سبز پوش کرد.  اول اسفند حادثه ایست مبارک و مهم. اتفاقی که نشان داد جنبش سبز به شعور اعتراضی خود دست یافته و در میان سنگلاخ‌های سخت و سدهای رعب و وحشت حکومتی راه خود را باز می‌کند.

اول اسفند روزی حماسی بود و هست.  چرا که نشان داد جنبش سبز زنده است و بر اساس عقل جمعی و ذات دموکراسی خواهی، برای زنده نگه‌داشتن خون شهدایمان و برای ادامه مسیر اعتراضی، هفتم شهدایمان را انتخاب می‌کند و به میدان می‌آید. بی‌سر و صدا و آرام. با عقلانیت و نه هیجان. با تدبیر و سیاست و درک شرایط و محیط.
اول اسفند،نشان داد جنبش سبز بالغ شده است و می‌داند که از این به بعد، چگونه در صحنه حاضر شود.

--

همراه شو عزيز، همراه شو عزيز، تنها نمان به درد

کين درد مشترک، هرگز جدا جدا، درمان نمي شود

دشوار زندگي، هرگز براي ما

بي رزم مشترک، آسان نمي شود

همراه شو عزيز، همراه شو عزيز

سبز مي مانيم، تا هميشه

روز خشم مردم ایران نزدیک است!

تجربه ای از برمه: تنها نبردی را می بازیم که رهایش می کنیم

راي سبز من اسم سياه تو نبود!