متن پیاده شده روز سه شنبه ۷ مهر ۱۳۸۸ - محسن سازگارا
سه شنبه 7 مهرماه 1388 و 29 سپتامبر 2009 میلادی
سلام
پنج موضوع رو صحبت میکنیم
موضوع اول- نامه آقای کروبی به آقای هاشمی رفسنجانی رییس مجلس خبرگان رهبری است که به درستی اقای کروبی تاکید کرده به بی خاصیت بودن این مجلس که روزهای قبل هم صحبت کردیم، انتقاد کرده از اینکه این چه جور وکلایی هستند که یک اعلامیه آنچنانی میدن در حمایت از رهبری و به درستی گفته اگر خاصیت این مجلس این است که این حرف هارو بزنه دیگه اینقدر هزینه نمیخواد، بشینن خونه هاشون یه اعلامیه بدند هراز چند گاهی، و اینقدر هم پول مردم و وقت رو تلف نکنند. به هر حال من فکر میکنم نامه آقای کروبی مهر اختتامی بود بر بی آبرویی مجلس خبرگانی که برگزار شد و رهبری رو که اینطور جنایت و خیانت در حق مردم کرده با او برخورد نکردند سهل است یک اعلامیه آنچنانی هم دادند.
دوم- این است که دیروز صحبت کردیم که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ظرف کمتر از نیم ساعت 51% از سهام شرکت مخابرات ایران رو خریداری کرده و اشتباه بزرگی رو مرتکب شده که بدین ترتیب سپاه رو در برابر ما قرار می ده در یکی از بزرگترین واحدهای اقتصادی کشور که از هر تلفن عمومی سر کوچه، از هر خط تلفنی که میشه اشغالش کرد، از هر صورت حساب، از هر دفتر مخابراتی، از هر کجایی در معرض برخورد ما قرار میگیره و برنامه های مفصلی که میتونیم تدارک ببینیم برای اینکه این ارگان نظامی و سرکوبگر رو که در تمام ارکان اقتصاد دست داره فلج بکنیم و مخابرات به جایی تبدیل خواهد شد که به خوبی میتونیم مقاومت مدنی و اعتراض مدنی خود رو از اونجا مطرح بکنیم و در واقع نافرمانی مدنی خودمون رو در گستره کل مخابرات در سراسر کشور انجام بدیم. اما البته نکته ای رو که می خواستم بگم این بود که امروز زمزمه هایی رو شروع کردند که ممکن است به دلیل اینکه غیر قانونی باشه یا غیر به اصطلاح روال عادی باشه ممکنه که معامله رو پس بدن و سپاه نیاد اونجارو بخره و جا بزنند از اینکه این اشتباه رو بکنند و رو در وری ملت بایستند، به هر حال باید ببینبم در این چند روز آینده چه اتفاقاتی می افتد و اگر قطعی بشه که سپاه مالک مخابراته اونوقت ما یک جبهه خیلی خوب و بزرگی خواهیم داشت برای مقابله با این ارگان نظامی. من راجع به سازمان های اقتصادی سپاه باز هم صحبت خواهم کرد برای اینکه جایی است که ما خوب میتونیم مقابله خودمون، تحریم های خودمون و نافرمانی های مدنی خودمون رو انجام بدیم برای اینکه این سازمان حسابی در دسترس ماست در سازمان های اقتصادی که تو اونها دست کرده و در تملک خودش دراورده.
سوم- درباره اتفاقی است که دردانشگاه تهران افتاد.(فیلمی از دانشجویان در حال شعار دادن پخش میشود) دانشجوها شعار های خیلی زیادی دادند و تنها دانشجویانی بودند که امده بودند برای انتخاب واحد. حیف شد برای اینکه تدارک خوبی دیده بودند که اگر اقای احمدی نژاد جرات میکرد در صحن دانشگاه پیداش میشد دانشجوها خدمتش میرسیدند. متاسفانه در اخرین لحظه فهمیدند و با تذکر شورای امنیت اقای احمدی نژاد نیامد و از دست دانشجوها فرار کرد. به هر حال از کسانی هم که امده بودند مثل وزیر علوم ، مثل اقای حداد عادل با شعارهای کوبنده دانشجوها مواجه شدند. از بین شعارها من یک شعار رو دیدم که خیلی قشنگ بود، نداییم سهرابیم ماهمه یک صداییم و ده ها شعار دیگه ای که دانشجوها دادند. چندتا نکته رو می خواستم عرض کنم سریع که از زمانی که دانشگاه ها رسمی باز بشه که طبیعتا میفته به هفته اینده باید مد نظرمون باشه.
نکته اول این است که در تظاهراتی که میکنیم، تدارکاتی که براش میکنیم، کمیته هایی که بچه ها درست کردند در دانشگاه ها یادتون باشه که حتما مسئولین، فعالین جانشین داشته باشند، رعایت پنهان کاری های لازم رو بکنیم تا از یه حدی بزرگتر نباشه و بشود در واقع سازماندهی رو ادامه داد چون حکومت مطمئنا در صدد ضربه زدن به فعالین دانشجویی خواهد بود.
نکته دوم که امروز بعضی از دانشجوها رعایت کرده بودند اما بعضی بی احتیاطی کرده بودند این بود که چون خیلی از دانشگاه ها دوربین مدار بسته دارند در موقع تظاهرات به خصوص کسانی که سازماندهی میکنند فعالیت میکنند پوشاندن صورت با ماسک سبز یا پارچه سبز هم تظاهرات رو سبز میکنه و هم اینکه یک مقداری از ما محافظت میکنه.
نکته اخری که می خواستم بگم اینه که جو اجتماع، مردم با تمام قوا پشت دانشجوها هستند. روز گذشته در دانشگاه دیده شد که به محض اینکه دانشجوها پاشونو به خیابون گذاشتند بوق ماشین ها به صدا در اومد به پشتیبانی دانشجوها و صدای بوق حتی تا نزدیکی های میدان فردوسی هم شنیده میشد و با "وی" نشون دادن از دانشجوها حمایت میکردند. بنا بر این این رو در نظر داشته باشیم که در هر دانشگاهی اکسیونی رو تدارک می کنیم بدونیم که کشوندنش به سطح اجتماع مردم رو به پشتیبانی ما میاره و حتمادر یک بخشی از اکسیون باید این رو در نظر گرفته باشیم و از قدرت لا یزال مردم که بیرون از دانشگاه پشتیبان دانشجوهاست استفاده بکنیم. به هر حال امروز که اقای احمدی نژاد ترسید و نیامد ولی ثابت کرد دانشگاه حتی قبل از باز شدن هم اجازه نمیدهد که کسی از مسئولین کودتا و پشتیبانان کودتا در دانشگاه حضور به هم برسونه بدون اینکه ضرب شصت دانشجوهارو بچشه.
چهارم- این است که پنج شنبه که داره می رسه چون که به اصطلاح به روتین کارمون میرسیم، عصر پنجشنبه، شب جمعه راهپیمایی سبز حضور ما در خیابون هاست که تظاهرات به سبک ایرانی که من یکی دو روز آینده بیشتر راجع بهش صحبت میکنم.
تا فردا شاد و پیروز و موفق و سرافراز باشید.
به امید پیروزی ایران و ایرانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر