مقاله‌ای که تنها پس از گذشت ۲۴ ساعت از انتشار آن لرزه بر تن کودتاگران انداخت!
به نظر می‌رسد مقاله‌ی تحلیلی-راهبردی «اردشیر امیرارجمند، مشاوری در قامت رهبر» پس از تنها گذشت ۲۴ ساعت از انتشار، نیروهای حکومتی را به جنب و جوش انداخته و غوغای شدیدی در بین آنها بپا کرده است. گویا حاکمان، ترس شدیدی از عملی شدن ایده‌ی پیشنهادی در این مقاله که آقای اردشیر امیرارجمند را به عنوان فردی با صلاحیت و صداقت لازم برای عملی کردن اتحاد فراگیر در جبهه نیروهای مخالف با معرفی وی به عنوان «سخنگوی رسمی شورای هماهنگی راه سبز امید» می‌داند، احساس کرده‌اند.
کیهان که بر همه روشن است که منعکس کننده ی صدای بیت رهبری می باشد، به شدت از پیدا شدن دوباره ی رهبریتی منسجم در بین هواداران جنبش سبز، در هراس است و اکنون که آقای اردشیر امیرارجمند را فردی صادق و تابع خواست اکثریت مردم دریافته است و احتمال مقبولیت ایشان را در بین عامه‌ی مردم بالا دیده، به شدت برای جلوگیری از عملی شدن این طرح به تلاطم افتاده است.
لازم به ذکر است کیهان و به تبعیت از آن، دیگر سایت‌ها و خبرگزاری‌های وابسته به کودتا به صورت گسترده طی انتشار خبری ویژه در این باب، در مورد خودنویس که همواره بی‌طرف بودن خود را نسبت به مقالات ارسالی توسط اعضا در این مجموعه اعلام داشته است، آورده‌اند: «يكي از اين محافل، سايت خودنويس بود كه در پي انتقادهاي تند از شورا، متقابلاً متهم شد از اطلاعات سپاه پاسداران پول مي گيرد تا ميان اپوزيسيون اختلاف بيندازد. ظاهراً سمبه شورا پر زورتر بود چرا كه سايت وابسته به نيك آهنگ كوثر با ۱۸۰ درجه چرخش، روز گذشته يك تملق نامه و رپرتاژ آگهي كامل را براي اردشير اميرارجمند (از اعضاي آشكار و راه اندازي كننده شورا) منتشر كرد. خودنويس درباره امير ارجمند كه پيوندهايي با برخي سرويس هاي جاسوسي غربي و گروهك منافقين دارد، نوشت: جناب دكتر امير ارجمند مشاوري در قامت رهبر جنبش است. مصاحبه اخير او با تلويزيون رسا، دموكرات گونه و صادقانه بود [!!]»
همچنین لازم به ذکر است که در بخشی از مقاله‌ی منتشر شده‌ی توسط «اعلامیه سبز» آمده: «وجه بارز این مصاحبه رویکرد دموکرات گونه جناب آقای اردشیر امیر ارجمند در انتقاد از خود بود که تقریباً برای اولین بار در یکی از جریانات سیاسی کشورمان با این صراحت دیده می‌شود. این حرکت آقای امیر ارجمند امید را به دل تمامی مبارزان راه آزادی برگرداند. در این مصاحبه علی رغم حفظ هویت سیاسی جریان اصلاح طلب با هوشیاری از هرگونه مرزبندی سیاسی در این مقطع حساس پرهیز می شود و هدف غایی رسیدن به خواست مردم معرفی می گردد و شورای هماهنگی راه سبز امید را نه به عنوان رهبر جنبش آزادیخواهی، بلکه یکی از جریانات در کنار مردم و دیگر جریانات سیاسی مطرح می‌نماید.»
اعلامیه سبز، ضمن دعوت از خوانندگان گرامی به خواندن این مقاله در سایت خودنویس، تشکر خود را برای حمایت دوستان از این مقاله و بازنشر آن در وبسایت‌های خود و نوشتن تحلیلات و نظرات خود در این باب، اعلام می‌دارد.
==============================================
در ادامه مي توانيد مقاله « اردشیر امیر ارجمند، مشاوری در قامت رهبر» را بخوانيد:
==============================================
اردشیر امیر ارجمند، مشاوری در قامت رهبر
پیرو مصاحبه تفصیلی جناب آقای دکتر اردشیر امیر ارجمند استاد حقوق و صاحب کرسی حقوق بشر و دمکراسی در یونسکو، با تلوزیون رسا و اتخاذ رویکردی دموکرات گونه، شفاف و صادقانه به نظر نگارندگان، مشاور ارشد میر حسین موسوی می‌تواند در نقش سخنگوی رسمی «شورای هماهنگی راه سبز امید» اتحاد را به جنبش سبز بازگردانده و ضمن خارج کردن این شورا از حالت انفعالی، این اتحاد فراگیر را برای ایجاد یک بستر دموکراتیک در غیاب رهبران نمادین جنبش آقایان میر حسین موسوی و مهدی کروبی هدایت کند.
پس از دستگیری میرحسین موسوی و شیخ مهدی کروبی، خلاء رهبری این عزیزان در جنبش آزادیخواهی ایران به وضوح احساس می‌گردد. این بزرگواران اگرچه هیچگاه خود را رهبران این جنبش عظیم ندانستند ولی عملکرد زیبا و هماهنگ آنان و بویژه حرکت آرام ولی مستمر ایشان با خواست‌های اصلی و مرحله‌ای و روز افزون بدنه جنبش، عملاً ایشان را به پر نفوذترین رهبران جنبش آزادیخواهی ایران تبدیل نموده بود. اگرچه اکثر ایرانیان بویژه در روزهای آغازین این حرکت عظیم و سراسری انتظار چنین مقاومت جانانه‌ای را از آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی نداشتند ولی این بزرگواران با مقاومت و استمرار بر حق طلبی و ایستادگی در مقابل انواع و اقسام فشارها، اندک اندک اعتماد اکثر ایرانیان را به خود جلب نموده و به عنوان رهبرانی غیر سازشکار و استوار در راستای احقاق حقوق ملت شناخته شدند. چیزی که تا قبل از آن کمتر از دیگر چهره‌های اصلاح طلب و بخصوص شخص محمد خاتمی دیده شده بود. به عبارت دیگر آقایان موسوی و کروبی خرق عادت نموده و به واسطه این ایستادگی محبوبیت ایشان علیرغم همه توطئه‌های حکومت جمهوری اسلامی روز به روز افزون گشت. پس از دستگیری این عزیزان «شورای هماهنگی راه سبز امید» سعی در پر نمودن خلاء رهبری را بر عهده گرفت. که علی رغم حرکت صحیح و اصولی خود در بدو پیدایش به علل نامعلوم، تغییر رویه داده و بخصوص با پیام تبریک خود به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۰ پا در عرصه‌ای گذاشت که انتقادات بیشماری را برانگیخت و عملاً منجر به سرازیر شدن سیل انتقادات و سوالات بسیار از سوی مبارزان راه آزادی در مورد منش، چهارچوب و ماهیت این شورا گردید. جناب آقای رجب‌علی مزروعی در چند نوبت در قامت سخنگوی این شورا و در مقام پاسخگویی برآمد که هر بار با اتخاذ رویکردی غیر دموکراتیک و با جواب‌هایی غیر سنجیده عملاً بجای پاسخگویی و در پیش گرفتن عمل‌کردی صادقانه، بر شک منتقدان افزود که از آخرین آنها می‌توان به مصاحبه مطبوعاتی ایشان در پاریس به مورخ ۱۱ اردیبهشت ماه اشاره نمود.
مصاحبه تفصیلی جناب آقای اردشیر امیر ارجمند با تلوزیون رسا را شاید بتوان اتخاذ رویکردی جدید و نقطه عطفی از طرف شورای هماهنگی راه سبز امید قلمداد نمود. برعکس برخورد جناب آقای مزروعی، این‌بار آقای اردشیر امیر ارجمند با جمع آوری دقیق تمامی پرسش‌های منتقدین و با اتخاذ رویکردی شفاف و صادقانه سعی در پاسخ به تمامی سوالات مطرح شده در مورد این شورا، عملکرد سایت کلمه و تلوزیون رسا را نمود. وجه بارز این مصاحبه رویکرد دموکرات‌گونه جناب آقای اردشیر امیر ارجمند در انتقاد از خود بود که تقریباً برای اولین بار در یکی از جریانات سیاسی کشورمان با این صراحت دیده می‌شود. این حرکت آقای امیرارجمند امید را به دل تمامی مبارزان راه آزادی برگرداند. در این مصاحبه علی رغم حفظ هویت سیاسی جریان اصلاح‌طلب با هوشیاری از هرگونه مرزبندی سیاسی در این مقطع حساس پرهیز می‌شود و هدف غایی رسیدن به خواست مردم معرفی می‌گردد و شورای هماهنگی راه سبز امید را نه به عنوان رهبر جنبش آزادیخواهی، بلکه یکی از جریانات در کنار مردم و دیگر جریانات سیاسی مطرح می‌نماید.
پرسش و پاسخ زیر در بخش دوم مصاحبه آقای امیر ارجمند مطرح می‌شود:
پرسش (مجری رسا): سوالی را مطرح می‌کنم راجع به «شورای هماهنگی راه سبز امید» و این بحث که این روزها در بین منتقدین این شورا بسیار داغ است، بسیاری از منتقدین مطرح می‌کنند که شورا در خارج کشورتاسیس شده و خیلی بسته و محدود عمل می‌کند و از یک و یا چند نفر تشکیل شده، می‌خواستم نظر شما را نسبت به این نقد بدانم؟
پاسخ (امیرارجمند): در وهله اول در مورد خود نقد، ما باید نقد را قبول کنیم. اگر معتقد هستیم که می‌خواهیم کار دموکراتیک انجام دهیم و اگر بویژه اعتقاد داریم که جنبش سبز یک جنبش متکثر است باید نقد را بپذیریم. نقد هم دلایل متعدد دارد، گاهی اوقات از نداشتن اطلاعات است، گاهی اوقات از نداشتن اطلاعات صحیح است، گاهی اوقات از ضعف یک مجموعه است و گاهی از دیدگاه‌های متفاوت که رقیب یکدیگر هستند هر کدام هم می‌توانند معتبر باشند ولی یکی نیستند. من بطور کلی اینکه بدنبال گوینده یک نقد بگردیم را قبول ندارم. من معتقدم باید ببینیم چه چیزی گفته می‌شود و در وهله اول نبینیم که توسط چه کسی گفته می‌شود. چون متاسفانه این روش را بعضی ها دنبال می‌کنند و می‌رسند به جایی که جامعه را به «خودی» و «غیر خودی» تقسیم می‌کنند و حتی یک جریان فکری را به خودی و غیر خودی تقسیم می‌کنند، نقد را به نقد سازنده و غیر سازنده تقسیم می‌کنند البته ما قبول می‌کنیم که نقد می‌تواند سازنده و یا غیر سازنده باشد ولی ما نباید بر این اساس برخورد کنیم با موارد مورد نقد. هر کس را که نزدیک خودمان هست، نقدش را سازنده تلقی کنیم و هر کس را که با ما فاصله دارد را غیر خودی تلقی کنیم و نقدش را هم غیر سازنده تلقی کنیم. نه! به نظر من می‌رسد که ما باید پاسخگوی سوالات باشیم، سوالات هم متعدد و متکثر هستند، ما هم در وضعیتی هستیم که تلاش می‌کنیم حداکثر شفافیت را چهارچوب امکانات داشته باشیم. اما همه درک می‌کنیم که وضعیت امنیتی و حاکمیتی کشور به گونه‌ای‌ست که متاسفانه امکان شفاف سازی را به ترتیبی که همه ما مطالبه می‌کنیم و نیازمندیم میسر نمی‌سازد. در عین حال باید توجه داشته باشیم که ممکن است بعضی پاسخ‌ها را ارائه کنیم که مورد قبول طرف مقابل قرار نگیرد به هیچ وجه ما نباید در صدد باشیم که طرف مقابل را به زور اقناع کنیم و اگر راضی نشد او را متهم کنیم. یعنی من به نوبه خودم سعی می‌کنم پاسخگو باشم و اگر طرف مقابل هم اقناع نشد این طور نخواهم گفت که سوء نیت دارند، جاسوس هستند، دشمن هستند و همین طور امیدوارم طرف مقابل هم وقتی از ما نقد می‌کند همین گونه باشد و از موضع اتهامی وارد نشود بلکه از موضع نیازمندی به دیالوگ و تعامل متقابل وارد شود. نکته بسیار حائز اهمیتی که انشاءالله همه باید نسبت به آن متعهد باشیم. و ما قبل از همه باید به آن متعهد باشیم و از انحراف بحث ها واقعاً جلوگیری کنیم و تا آنجا که می‌توانیم صادقانه به مردم پاسخ دهیم......
برخورد آقای امیر ارجمند در بین اصلاح طلبان تقریباً بی‌نظیر است. آقای امیرارجمند در ادامه قسمت دوم این مصاحبه به شفاف‌سازی در مورد سیاست‌ها، توانایی‌ها و نقش متصور از طرف شورای هماهنگی راه سبز امید در کمک به ادامه حرکت آزادیخواهانه کشور می‌پردازد و در قسمت سوم و چهارم این مصاحبه نقدهایی را در مورد سایت کلمه و تلوزیون رسا مطرح می‌کند و به راستی در قامت یک رهبر مقتدر با تجربه و صادق و دموکراتیک ظاهر می‌شود، به نظر نگارندگان، مشاور ارشد میرحسین موسوی می‌تواند در نقش سخنگوی رسمی «شورای هماهنگی راه سبز امید» اتحاد را به جنبش سبز بازگردانده و اتحاد فراگیر را برای ایجاد یک بستر دموکراتیک، در غیاب رهبران نمادین جنبش آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی هدایت کند. در اینجا از تمامی منتقدین شورای هماهنگی راه سبز امید تقاضا داریم با توجه به اهمیت این مصاحبه، به تجزیه و تحلیل آن پرداخته و از تمامی فعالین جنبش در فضای مجازی تقاضامندیم در مورد ضرورت اعلام یک سخنگوی رسمی برای «شورای هماهنگی راه سبز امید» به تبادل بحث و نظر بپردازند. از نظر نگارندگان، وجود یک سخنگوی رسمی علاوه بر افزایش سرعت عمل در تصمیم گیری و خارج نمودن شورا از یک حالت انفعالی باعث ایجاد وحدت عمل در قسمتهای مختلف جنبش آزادیخواهانه ایران خواهد شد.
--
همگی مهیای خرداد پر حادثه شویم
سبز مي مانيم، تا هميشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر