متن پیاده شده روز شنبه ۲۴بهمن ۱۳۸۸ محسن سازگارا
شنبه 24 بهمن 88، 13 فوریه 2010 میلادی
امروز درباره پنج موضوع صحبت می کنیم.
موضوع اول بازتاب جهانی 22 بهمن در ایران بود که باز هم روز گذشته ادامه داشت و من سعی کردم که یک جمع بندی کلی بکنم از صحبت ها و میزگردی که خبرنگار نیویورک تایمز درآن بود تا روزنامه کریستین ساینس مانیتور، و اشنگتون پست خبرگزاری هایی مثل فاکس، بی بی سی ، سی ان ان و بقیه. تقریبا همه این ها را کنار هم بگذاریم . اصلی ترین موضوعی که در دنیا منعکس شد این بود رژیم آدم هایی را ، همان چیزی که ما می گوییم آدم های اجاره ای را آورد و تظاهرات را برگزار کرد.
از دیگر موضوعات خشونت حکومت، سخت گیری و کتک زدن، وادار کردن خبرنگارهای خارجی به عدم ارسال خبرها، یا بستن اینرنت و سانسور اطلاع رسانی، رفتن به پیشینه انقلاب، و این که خشونت ورزی چگونه آمده تا به این روز رسیده، پاره ای از روزناهمه ها نظیر کریستین ساینس مانیتور تقدیر از جنبش سبز کرده اند.
اما اگر من بخواهم در یک جمله خلاصه کنم این است که در سطح جهانی آن چه حکومت طراحی کرد در داخل ایران و نمایشی که حالا خودش دارد عددهایش را گنده تر می کند و دورغ هایش را بزرگ تر می کند و جالب این حاست که خودش هم باور می کند. این مجموعه در سطح دنیا شکست بزرگی را برای حکومت داشت حاصل اش هم این شقد که تمام دولت های دموکراتیک با حکومت ایران را محکوم کردند یا اخطارهای شدید اللحن دادند و یا سیاستمدارهای در سخن رانی هایشان به شدت نقض حقوق بشر و سرکوب را محکوم کردند.
نکته دوم این است که برگردیم به 22 بهمن، این عکسی است که شرکت گوگل ده دقیقه قبل از سخنرانی آقای احمی نژاد منتشر کرد. حتما خیلی از شما این عکس را دیده اید. نکته جالب این جاست که یکی اردوستان می گفت وقتی با گوگل در می افتند و جی میل را تعطیل می کنند، گوگل هم می تواند این طوری افشا کند و نشان دهد چگونه ادعای حکومت خالی و پوچ است. لابد از این به بعد در کنار مرگ بر ضد ولایت فقیه و بقیه مرگ ها حکومت مرگ بر گوگل را هم اضافه می کند.
نکته جالب این است که با توجه به عکس هایی که صف طولانی و بلند اتوبوش ها در اطراف میدان آزادی و نیز جاده قدیم کرج را نشان می دهد و خالی بودن میدان آزادی و اخباری که از منابع مختلف به ما می رسد.
بر اساس اطلاعاتی که این منابع داده اند، سهمیه بندی که سپاه بر اساس استان های مختلف کرده بوده اند که من ریزاش را در روزهای آینده خدمتتان ارائه خواهم کرد، امیدداشته اند که 330 هزار نفر را با صرف هزینه های سنگین از سراسر ایران بتوانند بیاورند و این سقف کاری بوده می خواستند انجام بدهند.
اولا این عدد 330 هزار من را یاد یک عدد جالب دیگری می اندازد، در سال 56 بعد از این که در تبریز ماجراهای انقلاب شروع شده بود و بعد از شلوغی در قم ، تظاهراتی که در قزوین انقلابیون کردند و تظاهرات سنگین و خشنی هم شد. شاه هم سعی کرد یک تظاهرات راه بیاندازد و اسنادی که هست جالب است که نشان می دهد که آن ها هم می خواستند 300 هزار نفر را در تبریز جمع کنند و تقریبا بزرگترین تظاهراتی بود که شاه موفق شد جمع بکند. البته تعداد اش را نمی دانم و در محکوم کردن خرابکار ها و فتنه گر ها تلاش کردند .آن ها هم همین لغت ها را استفاده می کردند . اگر آن آدم ها به درد شاه خوردند این آدم های اجاره ای هم به درد این حکومت خواهد خورد.
برگردیم به این بحث به نظر می رسد تاکتیک حکومت هم این بوده که غیر از میدان آزادی در مسیر های هفتگانه ای هم که داشته اند آدم هایشان را تقسیم کنند برای آن که در مسیر هم با بچه های ما برخورد کنند و ضمنا پلیس از آن ها حمایت کند و سعی بکند بچه های ما را سرکوب کند.
این تصویر که چگونه آدم آورده اند خیلی گویا است نکته ای که فقط من می خواهم اضافه کنم از اخباری که رسیده و تصویر را تکمیل می کند این است که به دنبال این آدم جمع کردن که در دنیا هیچ حاصلی نداشته اما در ایران دائما دارد مسابقه تندروی می گذاردند آدم هایی مه در حکومت هستند و بهربرداری که می کنند این است که به خودشون و به خصوص شخص آقای خامنه ای روحیه بدهند و بگویند اکثریت ملت با آن هاست.
نکته سوم این که حرکت بچه ها در خارج از ایران در دهه مقاومت مدنی ملت کماکان ادامه دارد در لندن دیروز مثل خیلی شهرهای دیگر شلوغ شد و بازتاب خبری خوبی هم داشت.
نکته چهارم، در بررسی آن چه 22 بهمن انجام داده ایم که ظرف چند روز آینده راجع به آن حرف می زنیم دو نکته خودش را به خوبی نشان می دهد. یکی ارتباطات و اطلاع رسانی است. یعنی وقتی حکومت به شدت به سایت های ماهواره ای حمله کرد در حتی که روسای بی بی سی ، وی او ای و دویچه وله در نامه مشترکی اعتراض کرده اند به خکومت ایران بابت موانعی که در راه اطلاع رسانی ایجاد می کند در حالی که خود حکومت از ده ها ماهواره در سطح دنیا استفاده می کند و کسی مزاحم اش نمی شود، بنابراین اطلاع رسانی ما را دچار مشکل کرده و نیر ازتباطات داخلی ما با فشاری که روی بستن جی میل به وجود آمد سایر زمینه ها و یک نکته دیگری که من در بررسی مجموعه که آمده می بینم آن مسئله جنبش است که آن مسوله ابتکار در عمل آن نیروهایی است که کار می کنند.
هر دو موضوع را فردا بیشتر به آن می پردازم و هر دو موضوع را باید راه حل هایی را برای آن پیدا کرد به خصوص دومی که ضمن حفظ وحدت ابتکارهای جدیدی را داشته باشیم.
سبز مي مانيم، تا هميشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر