نامه زندانیان بند ۳۵۰: آنچه بر ما گذشته و می گذرد یک فاجعه بزرگ است
جرس: جمعی از زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین با ارسال نامه ای از داخل زندان، برخی خبرهایی را که از وضعیت آنان در بیرون از زندان منتشر می شود نادرست می دانند و آن را تلاشی برای بی اهمیت جلوه دادن خبرهای واقعی زندانیان سیاسی قلمداد می کنند .
این زندانیان در این نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته، در این باره توضیح بیشتری می دهند تا افکار عمومی نسبت به آنچه درباره این زندانیان و دیگر زندانیان سیاسی در سایتهای خبری منتشر می شود آگاه باشند .
آنها به اخبار کذبی که درباره اعتصاب غذای آرش صادقی و همچنین انتقال وی به سلول انفرادی در معدودی از سایتهای خبری منتشر شد، اشاره و تاکید می کنند که این خبر از اساس بی پایه ودروغ بوده است .
در روزهای آغازین سال جاری، برخی سایتها، خبری را مبنی بر اعتصاب غذای آرش صادقی و انتقال وی به سلول انفرادی منتشر کردند.
آرش صادقی دانشجوی دربند خود نیز این خبر را تکذیب و تاکید می کند که هرگز چنین خبری از سوی او به خارج از زندان منتقل نشده است .
زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین، انتشار چنین خبرهای غیر واقعی را تحرک عناصر مشکوکی می دانند که با هدف کاهش حساسیت افکار عمومی نسبت به مساله زندانیان منتشر می شود .آنها همچینن نوشته اند که شکی ندارند که برخی از سایت های خبری به منظور دلسوزی برای زندانیان سیاسی این خبرها را منتشر می کنند اما باید حسیاسیت و دقت بیشتری در این باره به خرج دهند.
آنها معتقدند انتشار چنین اخبار کذبی باعث می شود اولا موضوع زندانیان سیاسی در دراز مدت لوث شود و ثانیا اگر بار دیگر اتفاقی به صورت واقع برای کسی رخ دهد، این موضوع برای افکار عمومی عادی تلقی شود، چرا که اگر حجم اخبار دروغین بدون اینکه اتفاق خاصی رخ دهد در جامعه رواج یابد در نهایت نسبت به این خبرها عادی سازی می شود و کم کم افکار عمومی نسبت به آنها بی توجه شده و حساسیت لازم را از دست می دهد .
این گروه از زندانیان سیاسی در پایان خطاب به همه رسانه های جنبش آزادیخواهانه مردم ایران بویژه رسانه های سبز نوشته اند که « برای بیان ظلم روا شده در حق زندانیان سیاسی هیچ نیازی به طرح مسایل نادرست و یا بزرگنمایی واقعیت ها نیست. ما به طور جدی باور داریم که اگر حتی یک درصد آنچه در دو سال گذشته در مراحل بازجویی و قضایی بر زندانیان سیاسی گذشته است به گونه ای وفادارانه و صادقانه بازنمایی شود، بی هیچ اغراقی می توان به آن لقب فاجعه داد. آری! آنچه در حوادث پس از انتخابات بر زندانیان سیاسی گذشته، یک فاجعه بزرگ است .زندانی کردن این همه انسان بی گناه و اغلب نخبه و صادق و خدمتگزار به وطن، به خودی خود ظلمی بزرگ است، پس بر همین موضوع تاکید کنید و توضیح بدهید که تک تک ما در دادگاههایی ناعادلانه و توسط قاضی هایی غیر مستقل و تحت فرمان سیستم امنیتی به نا حق به حبس های طولانی مدت محکوم شده ایم و حتی از ابتدایی ترین حقوق قانونی مان از جمله ملاقات حضوری و مرخصی و تلفن محروم هستیم…آنچه بر ما می رود، همچنان ظلمی بزرگ است.»
--
سبز مي مانيم، تا هميشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر