متن پیاده شده روز شنبه ۷ آذر ۱۳۸۸ - محسن سازگارا
سلام،
شنبه 7 آذر 88، 28 نوامبر 2009 میلادی
درباره ی چهار موضوع صحبت می کنیم.
استعفای جوادی آملی
موضوع اول استعفای آقای جوادی آملی از امامت نماز جمعه ی قم است. پیشتر هم، ائمه ی دیگری ابراز نارضایتی کرده بودند و آقای جوادی آملی هم به دنبال یک دوره ی کشمکش که پس از آغاز جنبش سبز تشدید شده بود، سرانجام در نامه ای رسمی اعلام کرده است که دیگر به نماز جمعه ی قم نخواهد رفت.
در واقع باید گفت که روند فاصله گرفتن روحانیت از حکومت کودتاچی که دست به سرکوب و کشتار و تجاوز زده است کماکان ادامه داشته و جز پاره ای از روحانیونی که به لحاظ سطح سواد و دانش هیچ جایگاهی در میان روحانیت ندارند مابقی روحانیون ناراضی هستند. منظور از روحانیون کم دانش کسانی هستند همانند آقای صدیقی که در سخنان خود در نماز جمعه ی تهران نشان داد که فرق بین رایانه و یارانه و یا تفاوت میان پاسپورت و ویزا را نمی داند و در صحبت های خود این دو را به جای یکدیگر به کار می برد و همینطور امثال آقای احمد خاتمی خطیب جمعه ی تهران. باید گفت که روحانیونی که اندکی از دانش و فهم بهره برده باشند با این حکومت همکاری نمی کنند. و آن گسل میان علم و جهل (که در برنامه ی چهارشنبه، چهارم آذرماه، عنوان شد) روز به روز عمیق تر می شود.
قطعنامه ی آژانس بر علیه ایران
نکته ی دوم اینکه شورای حکام آژانس بین المللی انرژی هسته ای همانگونه که انتظار می رفت قطعنامه ای را در روز جمعه بر علیه ایران تصویب کرد و جز کوبا، مالزی و ونزوئلا که رای مخالف دادند و شش کشوری که رای ممتنع دادند، 25 کشور نظر مثبت خود را با قطعنامه اعلام داشتند. حال بار دیگر موضوع هسته ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع می شود و قابل پیش بینی است که قطعنامه ی دیگری از سوی شورای امنیت بر علیه ایران تصویب خواهد شد و به احتمال زیاد بیش از همه هم تمرکز خواهد داشت بر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و شرکت های وابسته به سپاه که کشور را زیر فشار قرار داده اند.
وعده ی توخالی کودتاچیان
نکته ی سوم درباره وعده ی کودتاچیان درباره ی روز عرفه، ششم آذرماه، است، که مدعی شده بودند شش میلیون بسیجی به همراه خانواده شان که گفته بودند جمعیتی بالغ بر 30 میلیون نفر هستند را به خیابان ها خواهند آورد. این وعده ی توخالی سپس تبدیل شد به گردهمایی صدهزار نفری در ورزشگاه آزادی و آن را هم چون می دانستند که عملی نیست لغو کرده و در آخر تجمع میلیونی وعده داده شده تبدیل شد به تجمع زیر 10 هزار نفری در مصلای تهران که حال مشخص شده که در آنجا هم از دانش آموزان مدارس استفاده کرده اند. این موضوع باردیگر زور و پایگاه اجتماعی کودتاچیانی را نشان داد که مدعی بودند هواداران میلیونی دارند. اینجا باز به یاد شعار مردم می افتم که "دروغگو 63 درصت کو؟" و یکبار دیگر از کودتاچیان خواهش می کنم که دست کم یک دهم از آن 24 میلیون نفری که مدعی هستید به شما رای داده اند را به خیابان بیاورید تا ما مردم هم هواداران شما را ببینیم. با توجه به ریزشی که در میان کودتاچیان صورت گرفته است باید گفت که توان این حکومت حتی با استخدام مزدور هم بیش از چند ده هزار نفر نیست.
اطلاعیه ی مهم دانشجویان
پیش از پرداختن به محورهای اطلاعیه نکته ای که می بایست به آن اشاره کنم و آن هم دعوتی است که برای شعار الله اکبر در شامگاه 15 آذر صورت گرفته است. قرار شده این شعار در سراسر کشور در شب پانزدهم آذر توسط مردم سر داده شود. شعار الله کبر پیش از کنش های سراسری قبلا هم انجام شده بود و این موضوع تبدیل به یک سنت خوب شده است که باعث ایجاد همبستگی عمومی شده و مردم را برای روز بعد آماده می کند.
اما نکته ی اول در مورد اطلاعیه ی دانشجویان این است که این که مراسم در داخل دانشگاه ها در بعدازظهر روز 16 آذر به طور همزمان در سراسر کشور برگزار می شود. علت این که مراسم بعدازظهر و به طور همزمان صورت می گیرد این است که امکان سرکوب را از کودتاچیان بگیرد. به طورمثال اگر یک دانشگاه مراسم را روز قبل و دانشگاه دیگری مراسم را صبح روز 16 آذر و دانشگاه های دیگر هم در زمان مختلف این مراسم را برگزار کنند به کودتاچیان این فرصت داده می شود که نیروی اندک خود را به سرعت جابجا کرده و دانشگاه ها را جداگانه سرکوب کنند. اما اگر تمامی دانشگاه های آزاد و دولتی این مراسم را به طور همزمان در بعدازظهر 16 آذر برگزار کنند دیگر فرصت جابه جایی نیروی اندک کودتاچیان فراهم نخواهد آمد. این موضوع یک بار دیگر نقطه ی قوت جنبش که گسترده و پرشمار بودن نیروهایش بوده و همچنین نقطه ی ضعف کودتاچیان که کمبود نیرو است را آشکار خواهد ساخت. تا کنون هم شاهد بوده ایم کودتاچیان که از کمبود نیرو رنج می برند دست به ایجاد رعب و وحشت زده اند تا از این رو بر کمبود خود سرپوش بگذارند.
نکته ی بعد در این اطلاعیه این است که از مردم دعوت به عمل آمده در هر شهری که هستند که به سمت دانشگاه محل سکونت خود رفته و به دانشجویان بپیوندند. از آنجایی که احتمال آن می رود که نیروهای کودتاچی در برخی شهرها مانع از ورود مردم به داخل دانشگاه شوند از مردم خواسته شده است حتی اگر هم شده با خودروهای خود به سمت دانشگاه حرکت کرده و با حضور در اطراف دانشگاه، ایجاد ترافیک و زدن بوق، فرزندان دانشجوی خود را کمک کنند. به نظر من اگر کسانی این امکان را ندارند که به اطراف دانشگاه بروند از آنجایی که در روز 16 آذر مراسم به طور سراسری در دانشگاه های کشور برگزار شده و سطح شهرها از وجود نیروهای سرکوبگر خالی خواهد شد، می توانند در هر گوشه از شهر یکی از کنش های جنبش مانند تظاهرات پراکنده، شعار نویسی، برچسب چسباندن، شعارنویسی روی خودروهای دولتی یا اتوبوس ها و دیگر کنش ها را انجام دهند. در ضمن انجام این کار پراکنده در واقع تمرینی خواهد بود برای دهه ی محرم و تاسوعا و عاشورا که در واقع قرار است جنبش در تمام سطح کشور همزمان و هماهنگ دست به برگزاری آکسیون بزند.
نکته ی چهارم این اطلاعیه، دعوت از مدارس و نیروهای نظامی است. در این اطلاعیه از دانش آموزان خواسته شده است که در روز 16 آذر با دانشجویان همراهی کنند. در ضمن دانشجویان برای نخستین بار از ارتش و سپاه خواسته اند که به ملت بپیوندند.
نکته ی پنجم اطلاعیه نیز بر این محور است که از چهره های شناخته شده ی جنبش برای سخنرانی در دانشگاه در روز 16 آذر دعوت به عمل آمده که فهرست نام های این چهره ها در روزهای آینده مشخص خواهد شد و بعد از مشخص شدن سخنرانان از سوی دانشجویان، من هم به نوبه ی خود اطلاع رسانی خواهم کرد.
به نظر من هماهنگ بودن کنش 16 آذر در سراسر کشور تمرینی است برای حرکت های هماهنگ و سراسری دیگر که مربوط است به ماه محرم.
بحث درباره ی مراسم 16 آذر و محورهای اطلاعیه ی دانشجویان را در روزهای آتی دنبال خواهم کرد.
تا فردا شاد، پیروز موفق و سرفراز باشید
به امید پیروزی ایران و ایرانی V