موج جدید اعتراض زندانیان سیاسی آغاز شد
ندای سبز از آن‌سوی زندان‌های استبداد
ندای سبز آزادی- صادق شجاعی: در حالی که کمتر از ۲۴ ساعت از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال 88 می‌گذشت، تعداد زیادی از فعالان ستادهای انتخاباتی مهندس موسوی و شیخ مهدی کروبی با احکام فضایی بی‌نام و از پیش صادر شده بازداشت شدند.در روزهای بعد نیز دستگیری‌ها گسترده‌تر شد.با آغاز اعتراضات خیابانی به نتیجه انتخابات شهروندان بیشتر و بیشتری سرکوب و بازداشت و راهی زندان شدند. در ماه‌های بعد، اغلب فعالان سیاسی و شهروندان معترض بازداشت شده احکام طولانی حبس را نیز پیش روی خود دیدند؛ زنجیره‌ای که به نظر می‌رسد در روزهای پیش از 22 خرداد آن سال به دقت برنامه ریزی شده بوده است. با با این وصف، از همان ابتدا مشخص شد که یکی از راه‌های حاکمیت برای کنترل اعتراضات، زندانی کردن نیروهای فعالِ مخالف و جلوکیری از فعالیت آن‌ها با استمداد از میله‌های زندان است؛ روشی که پیشتر نیز در ابعادی خردتر آزموده شده بود. به تازگی نیز محمد حسین صفار هرندی تاکید کرده که این دستگیری‌ها با تایید و دستور آیت الله خامنه ای انجام شده است.
با این همه و با وجود همه محدودیت‌ها، در طی بیش از دو سال و نیم گذشته، زندانیان سبز با استفاده از روش‌های ابتکاری برای حفظ و بالندگی بیشتر این جنبش کوشیده اند. تلاشی که شاید اوجش را بتوان در اعتصاب غذای منجر به شهادت هدی صابر مشاهده کرد.
در هفته‌های گذشته نیز این تلاش‌ها نمودی مجدد یافته است. شاید بتوان جان کلام تحرک‌های زندانیان سیاسی را در این بخش از پیام ویدئویی حشمت الله طبرزدی که به تازگی از زندان رجایی شهر ارسال کرده جست: "من باور ندارم که زندان و سرکوبهای خشن بتواند مانع از حرکت ما بشود."
محمد نوری‌زاد
چندی است، مقاله نویس سابق کیهان، با آغاز مجدد نامه نویسی به رهبر، هر جمعه با نامه ای جدید صدر اخبار رسانه‌های مستقل و سبز را به خود اختصاص می‌دهد. نوری‌زاد هر هفته تندتر و صریح‌تر می‌نویسد و حالا عده‌ای زیادی از افراد سرشناس ملی، سیاسی و مذهبی را نیز به نامه نویسی و هشدار به آقای خامنه ای فراخوانده است.
وی در بخشی از آخرین جمعه نویسی خود، با نام "بیداری یا بیماری اسلامی"، خطاب به رهبر می‌نویسد: "انتخاباتی سرنوشت ساز درپیش است. شما می توانید بدون بها دادن به خواست حداقل بیست میلیون مردم ایران، به همان راهی بروید که تا کنون بدان اصرار ورزیده اید. می توانید بدون حضور این جماعت معترض، به مجلس مطلوب خود دست ببرید. و حتی بدون حضور این مردم، مابقی عمر خود را سپری کنید و با قلبی مطمئن و ضمیری امیدوار به فضل خدای خوب به دیار باقی سفر کنید. اما چه درد که شما با این گزینش یکجانبه، به سرعت از خاطره ها محو خواهید شد و به فهرست حاکمانی خواهید پیوست که با مردمشان نامهربان بوده اند و اعتنایی به خواست و اعتراض آنان نداشته اند."
نوری‌زاد اگرچه با ضمانت وثیقه فعلا آزاد است اما در نامه‌های پیشین خود خبر از تهدید وی و خانواده‌اش و همچنین هجوم به منزلش و ضبط فیلم در دست ساختش "محرمانه برای رهبرم" داده است.
نوری زاد با نامه های سرگشاده ی غریب اش به رهبر جمهوری اسلامی، بر صدر اخبار نشست. خروج او از اردوگاه محافظه کاران و پیوستن صادقانه و شجاعانه اش به سبزها، با سرکوب و زندان توسط اقتدارگرایان پاسخ گرفت.
نوری زاد در زندان هم صدای اعتراض خود را تداوم بخشید. و بعدتر، پس از مرخصی مبدل شده به آزادی، با نامه های جسورانه و صریح به آیت الله خامنه ای، فضای سیاست ورزی ایران را با تغییر معنادار همراه ساخت. او البته کوشیده است همچنان محترمانه، رهبر جمهوری اسلامی را خطاب قرار دهد و وی را به گفت و گو و بازگشت به مردم، فرابخواند. هرچند در نامه هایش، به شکلی غیرمستقیم و مستقیم، ارزیابی های رادیکالی از عملکرد رهبری تصویر کرده است.
ابوالفضل قدیانی
از این عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به عنوان یکی از مسن‌ترین زندانیان سیاسی نام برده میشود. قدیانی پس از آنکه در پایان حکم حبس یک ساله قبلی به اتهام توهین به رهبری مجددا به سه سال زندان محکوم شد، در نامه ای از درون زندان با استفاده از تعابیر صریحی که قبلا مشاهده نشده بود، رهبر جمهوری اسلامی را به نقد کشید. وی در نامه اش نوشت: "باری من و امثال من در راه پیروزی انقلاب جان، مال و آزادی خویش را نگذاشته ایم که سه دهه بعد آقای علی خامنه ای اینگونه بر کشور سلطنت کند."
قدیانی در جای دیگری از این نامه، که در بیانیه جدید تشکل متبوعش هم مورد حمایت قرار گرفت، اضافه کرده است: "خیال مستبد امروز ایران این است که آرای این مردم در تعیین سرنوشت شان-که بی شک جلوه همراهی دست خداوند را باید در آن جست- اکنون برگه های قماری شوم در دست اوست، و حاشا که در برابر این خیال واهی لحظه ای کوتاه بیاییم، که به‌فرموده رسول اکرم: افضل الجهاد کلمه حق عندالسلطان الجائر."
قدیانی پیشتر، در آذر سال گذشته، در دفاعیه دادگاه اول خود استفاده از تعابیری چون قانون شکن و مستبد را در مورد احمدی‌نژاد نه "ناسزا" که "سزا" دانسته بود و در بخشی از آن دفاعیه آورده بود: "گاهی با خودم می‌اندیشم که انگار جناب آقای خامنه‌ای برای بسط ید خود در تمامی امور حاضر به پرداخت چنین هزینه‌ای شده‌اند. این هزینه، هدر رفتن منافع ملی، نادیده گرفتن مصالح عمومی، ریخته شدن خون ده‌ها معترض بیگناه، سرخوردگی مردمی و فرار نخبگان و … بوده است."
این عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در دادگاه اخیرش به علت غیر قانونی دانستن آن، حاضر به حضور و دفاع از خود نشد.
حشمت الله طبرزدی
این فعال سیاسی که در سال ۷۸ تا کنون اغلب در زندان به سر برده است، نیز به تازگی پیام ویدئویی خود را اززندان رجایی شهر منتشر کرده است. طبرزدی در بخشی از این پیام می‌گوید: "ما به این راه خودمان مطمئنیم و مطمئنیم که مسیر ما اگر چه طولانی بوده و اگر چه سختیهای زیادی تحمل کرده ایم برای گفتن حرفهایمان و برای نوشته هایمان به زندان افتاده ایم و فشارهای زیادی را تحمل کرده ایم، بخاطر آنکه حکومت از حرفهای ما میترسید. من باور ندارم که زندان و سرکوبهای خشن بتواند مانع از حرکت ما بشود."
وی که از سوی دادگاه انقلاب به هشت سال حبس قطعی محکوم شده در بخش دیگری از این پیام، اضافه می‌کند: "ما مصمم هستیم هزینه ان را پرداخت کرده ایم و خواهیم کرد ، به حقوق خودمان پایبندیم حقوق خودمان را می شناسیم و حتما هم به خواسته های خودمان دست خواهیم یافت، اراده ما مصمم هست ،مردم ما باید زندگی متناسب با شان خودشان را داشته باشند، فقر و نابسامانی و این شرایط سخت مردم باید از بین برود، باید برسیم به حکومتی که برخواسته از رای اکثریت قاطع ملت ایران باشد، بر پایه دموکراسی و حقوق بشر، جدایی دین از حکومت و احترام به حقوق همه اقوام، احترام به حقوق همه انسانها، همه ایرانیان، صرف نظر از عقیده و جنسیت و زبانشان، ایران دارای حدود سی استان یا سی ایالت هست که میشود به عنوان یک کشور مقتدر فدرال و دموکرات در منطقه مطرح بشود. آزادی ایران و سربلندی ملت ایران را آرزو داریم. و فکر هم میکنم که راه طولانی نمانده تا بخواسته خودمان برسیم."
مصطفی تاجزاده
عضو مرکزیت جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، در طول مدت زندان خود همواره سطح بالایی از فعالیت و تولید محتوا را حفظ کرده است. وی این بار نیز از درون قرنطینه زندان اوین، با تهیه کنندگان گزارش به گزارش کمیسیون اصل نود مجلس در خصوص وقایع پس از انتخابات سال ۸۸را به منظره طلبیده است. وی این گزارش را بر پایه سخنان "بی پایه و اساس سردارمشفق و کیفرخواست های غیرقانونی و غیرحقوقی در دادگاه های نمایشی" دانسته و می‌گوید: هر یک از اعضای این کمیسیون جرأت دارند در مناظره با من شرکت کنند تا معلوم شود چه کسانی کودتا کرده اند و مملکت را به این وضعیت فلاکت بار رسانده اند."
وی همچنین با تشکر از کسانی که در انتخابات مجلس نهم ثبت نام نکرده اند، می‌گوید: "اگر انتخابات آزاد برگزار می شد همه ما با کمال میل در آن شرکت می کردیم اما شرکت در انتخابات رسوا برازنده هیچ اصلاح طلبی نیست."
تاج زاده در ماه های اخیر، با انتشار مکتوبات انتقادی و اعتراضی از درون زندان، یکی از فعالان سیاسی شاخصی محسوب می شود که نه تنها از مواضع خود عدول و عذرخواهی نکرده، بلکه صریح تر و تندتر از قبل، دیدگاه های انتقادی خود را نسبت به شرایط کشور، منتشر می کند.
مهدی کروبی
در آستانه سال‌گرد حصر خانگی و حبس رهبران جنبش سبز، شیخ مهدی کروبی در موضعی صریح در مورد انتخابات گفت: می‌خواهند انتخاباتی فرمایشی و دستوری ترتیب دهند.
همسر این نامزد انتخابات پبشین ریاست جمهوری از قول همسرش نقل کرده است: برای اینکه از این بیشتر آبروی اسلام و روحانیت نرود و مردم و فعالان سیاسی دلسوز نظام، مجددا گرفتار نشوند، بهتر است جمع اندکی که مورد قبول آقایان هستند مانند: علی اکبر ولایتی، محسن رضایی(که در انتخابات ۸۸نظرات بدیعی داشتند) به سخنگویی حدادعادل و احمد خاتمی(به عنوان حاکم شرع قاطع، که وی، حقیر و آقای موسوی را محارب اعلام کرده بود) ؛ به ریاست احمد جنتی- که عمر او دراز باد- به عنوان شورای عالی انتخابات منصوب شوند و افرادی را به عنوان نماینده ملت انتخاب (منصوب) کنند و تیر آخر را به پیکره جمهوری اسلامی که در سال ۵۸با رأی قاطع و بی سابقه مردم تصویب و تاسیس شد؛ بزنند تا انشاله مردم در فرصتی مناسب، ارزش های موجود در قانون اساسی سال ۵۸را، البته با اصلاحاتی که در گذر زمان ضروری می‌نماید؛ احیا کنند.
کروبی از هر فرصتی برای تاکید بر مواضع پیشین و اعتراض به وضع موجود سود جسته است.
از میرحسین موسوی نیز (هرچند در انگشت شمار ملاقات هایش با محدودیت های غریب و بس سخت گیرانه درگیر است) دو ماه پیش تر ، موضعی مشابه منتشر شد. او نیز تاکید کرده بود که مردم خود نیک می دانند که چه کنند و کسی در انتخابات شرکت نمی کند.
39 زندانی سیاسی
در حالی که با نزدیک شدن به ماه اسفند بحث انتخابات هر روز داغ‌تر میشود، دو هفته پیش، ۳۹ زندانی سیاسی در بیانیه جمعی بر عدم شرکت در این انتخابات تاکید کردند تا نشان دهند میله‌های زندان آن‌ها را از فضای سیاسی دور نکرده و همچنان توان حضور مشارکت سیاسی خود را حفظ کرده‌اند.
این زندانیان سیاسی در بخشی از بیانیه خود نوشته‌اند: امروز جامعه ما در عمل شاهد یک حکومت نظامی اعلام نشده است و تجربه همه کشورها و همچنین یک صد سال گذشته کشور ما نشان می دهد انتخاباتی که تحت سیطره نظامیان و نیروهای امنیتی برگزار شود، انتخاباتی صرفا فرمایشی است که تکلیف و ترکیب کرسی های آن از قبل تعیین شده است . چنین انتخاباتی هیچ شباهتی با انتخابات مطرح شده در قانون اساسی کشور که هدف آن اعمال حاکمیت مردم است ندارد و در هیچ کجای دنیا هم چنین انتخاباتی آزاد، سالم و مبین حاکمیت ملی تلقی نمی شود .»
زندانیان سیاسی اوین و رجایی شهر در بیانیه خود تاکید کرده بودند که "بنابر وظیفه اخلاقی و اعتقادی خود اعلام می کنیم که: امروز گرم کردن تنور این انتخابات به هر شکل و بای نحو کان، کمک به استبداد و در تقابل با آرمان محوری استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی و نیز در تقابل با تحقق دمکراسی و تضمین حقوق بشر در کشور عزیزمان ایران است."
پیش از آن نیز 36 زندانی سیاسی بیانیه مهمی پیرامون انتخابات صادر کرده بودند. مطابق اخباری که پس از انتشار این بیانیه منتشر شد، مسئولان قضایی و امنیتی تلاش زیادی کردند تا این زندانیان امضای خود را تکذیب کنند و حتی تکذیبیه‌هایی از قول بعضی از آن‌ها منتشر کردند که در تمام موارد این زندانیان و خانواده‌ی آنان بر صحت امضا پایفشاری کردند و این تکذیبیه‌ها را جعلی دانستند.
آزادگانی که در حبس نیز خاموش نمی شوند
در نوزده ماه گذشته زندانیان سیاسی سبز در موقعیت‌ها و مراحل مختلف همواره پای‌بندی خود را به مواضع پیشین خود ثابت کرده‌اند و در مواردی نیز با نوشتن نامه‌هایی پرده از فشارهای غیرقانونی بر زندانیان بر داشته‌اند. عبدالله مومنی، سخنگوی ادوار تحکیم وحدت؛ مهدی محمودیان،عضو کمیته اطلاع رسانی جبهه مشارکت؛ و حمزه کرمی، مدیر سایت جمهوریت ازجمله زندانیان سیاسی هستند کهدر نامه‌هایی به رهبر جمهوری اسلامی بخشی از شکنجه‌های صورت گرفته علیه خود را فاش کردند. هر سه نفر این زندانیان بر اثر این بدرفتاری ها و شکنجه‌ها دچار بیماری‌های گوناگون شدند.
همچنین فعالان زندانی دانشجویی چون مجید دری، مجید توکلی، ضیا نبوی، بهاره هدایت، مهدیه گلرو، عاطفه نبوی، شاهین زینعلی، پیمان عارف و دیگران نیز بارها و در مقاطع مختلف با ارسال پیام‌ها، بیانیه‌ها و نامه‌هایی از وضع سیاسی موجود انتقاد و بر مواضع قبلی خود اصرار کرده‌اند.
سیامک قادری و بهمن احمدی امویی، روزنامه نگار؛ و محمد سیف زاده و نسرین ستوده ، حقوقدانان حامی حقوق بشر نیز از جمله زندانیانی هستند که از آن سوی دیوارهای بلند اوین، صدای اعتراض و انتقاد خود را گاه بیگاه و در قالب نامه به مسئولان ارشد حکومت، بلند کرده اند.
انتشار نامه ی قدیانی و فیلم طبرزدی در کنار بیانیه 39 زندانی سیاسی در مورد انتخابات، نشان از موج جدید اعتراض آزادگانی دارد که دیوارهای بلند و ضخیم اوین و رجایی شهر و دیگر زندان های استبداد دینی، مانعی برای تلاش سبزشان نیست.
و این همه در حالی محقق می شود که قوه قضاییه به تازگی "انتشار هرگونه محتوا با هدف ترغیب و تشویق مردم به تحریم و یا کاهش مشارکت در انتخابات" را به عنوان نخستین بند از فهرست ۲۵بندیِ "مصادیق محتوای مجرمانه مرتبط با انتخابات مجلس شورای اسلامی" مورد توجه قرار داده است.
رعب افکنی ها و ایجاد ترس توسط حاکمیت اقتدارگرا، با شجاعت و آزادگی زندانیان سبز، بیش از پیش رنگ می بازد.
تحریم فعال؛ راهبرد جنبش سبز در انتخابات
آیا برای آزادی موسوی و کروبی درخواست خودتان را ثبت کرده اید؟ اینجا
سبز مي مانيم، تا هميشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر