اگر حکومتی با تکیه بر قدرت به حقوق مردم تجاوز کند، باغی است وهمه باید جلو او را بگیرند
این تشکل عضو حوزه علمیه قم در مقدمۀ پاسخ خود به دانشجویان پرسش کننده متذکر گردید "پاسخ به سلسله سؤالات شما عزیزان در مورد محارب، مفسد فی الارض، باغی و ... و فروعات آنها، طی نامه قبلی درباره حکم و شرائط و فروع مربوط به محارب و مفسد فی الارض داده شد."
گروه فقهی مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، در پاسخ به پنج پرسش دانشجویان پیرامون این مسئله به ترتیب زیر پاسخ خود را منتشر ساخت.
مفهوم بغی و باغی
این تشکل در جواب سوالی مبنی بر اینکه "معنا و مفهوم بغی و باغی چیست؟" متذکر شد "بغی وباغی در لغت به معنای خروج از اعتدال است . در اصطلاح قرآنی بغی به معنای تجاوز از حق و برتری طلبی جمعی از مسلمانان همراه با اعمال قدرت و ایجاد درگیری است. در تعبیر فقهی و اصطلاح فقهاء، باغی به کسی گفته می شود که بر امام معصوم یا حاکم عادل خروج کند و از اطاعت او بیرون آیدبنابر این باغی به گروهی از مسلمانان گفته می شود که به قصد برتری طلبی نه بقصد احقاق حق، با اسلحه و یا تکیه بر قدرت بخواهند قصد باطل و ناحق خود را بردولتی یا جمعی دیگر تحمیل نماید و در برابر قانون و عدالت سر تعظیم فرود نیاورند."
آیا ریشه قرآنی دارد؟
گروه فقهی مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم در پاسخ به پرسش دوم یعنی "آیا بغی و باغی ریشه در قرآن و روایات دارد؟" ضمن توضیحی تفصیلی پیرامون این مسئله تصریح کرد "این عنوان هم در قرآن و هم در روایات وارد شده است.
از مجموع آیه و شأن نزول و روایات استفاده می شود که بغی و باغی منحصر به خروج بر امام معصوم و یا حاکم عادل نیست که در تعبیرات فقها آمده است. بلکه مصادیق بغی و باغی فراتر از این موارد است و برای آن چهار مورد متصور است :الف: دولت مسلمانی بر دولت مسلمان دیگر خروج کند و دست به تجاوز بزند. ب: گروهی از مسلمانان بر گروهی دیگر خروج کنند و تجاوز نمایند. ج: گروهی از مسلمانان بر امام معصوم یا حاکم عادل خروج کنند. دولت مسلمانی که بر جمعی از ملت خود یا ملت دیگر تجاوز کند و بر حقوق حقه و مسلم آنان با تکیه بر اسلحه و قدرت تعدی نماید. مثل حکومت شاه بر مردم ایران و یا حکومت صدام بر مردم عراق."
در مورد اجتماعات مسالمت آمیز و اعتراضات مدنی چطور؟
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، در مورد این سوال که "آیا حکم بغی و باغی برای فرد یا افرادی است که با تکیه بر سلاح و قدرت مقابل دولت حق یا مومنین قیام و خروج کنند یا اجتماعات مسالمت آمیز و اعتراضات مدنی را هم شامل می شود؟" پاسخی صریح داد و خاطرنشان کرد "با توجه به نکاتی که از آیات و روایات برداشت شد، پاسخ روشن است که خروج و شورش مسلحانه و تکیه بر قدرت باشد و منتهی به خونریزی شود و اما اجتماعات مسالمت آمیز و اعتراضات مدنی را قطعا شامل نمی شود ."
مردم یا دولت؟
در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه "در برخی تریبون های رسمی مردم معترض را باغی و بغات می خوانند. آیا این نسبت در مورد عده ای که به موضوعی اعتراض دارند صدق می کند و یا باغی تنها اختصاص به کسانی دارد که علیه دولت مسلمانی خروج کنند یا اگر دولتی به نا حق در برابر ملت خود یا جمع مسلمانی با تکیه به سلاح و قدرت تجاوز کند احکام بغی و باغی بر او نیز صادق است؟"، مجمع پاسخ داد "این مفهموم اختصاص ندارد به افرادی که بر ضد امام معصوم یا حاکم عادل خروج کنند، بلکه اگر حکومتی بر ضد ملت و یا جمعی از مسلمانان خروج کند و با تکیه بر قدرت و اسلحه به حقوق آنان تجاوز کند نیز بغی و باغی صادق است و بر همه مسلمانان است جلو او را بگیرند و اگر تسلیم نشد با او به مبارزه بر خیزند همانند ملت انقلابی ایران در برابر رژیم ستم شاهی و اگر حقی از گروهی به ناحق تضییع شده با اجرای صلح و سازش آن حقوق باید استیفاء گردد تا ریشه نزاع از بین برود. "
--
سبز مي مانيم، تا هميشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر